Mislim da bi svako ko prodje kroz Beograd, a ima veze sa Dunavom trebao da poseti ovu izlozbu u istorijskom muzeju, ja sam danas bio i video sta sam video ali jedno me je odusevilo: dokument  PRAVILNIK O ZIMOVNICIMA. Dokument datira iz 20-ih godina 20. veka. Sad tek vidm koliko smo nazadovali... Sve u svemu izlozba je jako lepa i vraca u stara vremena u kojim bi svi hteli da se vratimo, makar po pitanju bogatstva ribljim fondom. 

 
Svakako ću je posetiti sa fotoaparatom-


Nakon uvodne reči autorke izložbe dr Dušice Bojić, muzejske savetnice u Istorijskom muzeju Srbije, izložbu će otvoriti gospodin dr Mile Bjelajac, naučni savetnik u Institutu za noviju istoriju Srbije.

Posetioci će imati priliku da se upoznaju sa razvojem ribarstva u Beogradu ali i na širem području Dunava kroz više od 200 predmeta, koji obuhvataju arhivsku građu, likovna dela( Đorđe Krstić, Bora Baruh i dr. ), fotografije i alaski pribor( harpuni, udice, čuvarke za ribu, plovila, različite vrste mreža i druga oprema ) korišćen tokom vekova od perioda Neolita do današnjih dana.
Prezentovani materijal predstavlja važan kulturno-istorijski izvor za rekonstrukciju razvoja ribarstva na ovom području, ali i svakodnevnog života na Dorćolu, starom delu Beograda od sredine 19. veka do sredine 20. veka.

Postavku ,,Dunavski alasi" čine dve celine. Prva celina opisuje svakodnevni alaski život na Dunavu kroz raznovrsnu opremu koju su ribari koristili, dok je drugi deo posvećen porodici Bogdanović, njihovom životu na Dorćolu, statusu u društvu i porodičnom negovanju alaske tradicije.

Izložba nastoji da približi razvoj ribarstva, njegovo zakonsko regulisanje, svakodnevni život dunavskih alasa, njihova sećanja, verovanja i sujeverja kroz vizuru i život ugledne beogradske alaske porodice Bogdanović, a potom i porodice Ambrozić koja je za potrebe ove izložbe usupila brojne materijale iz porodične zaostavštine značajne i zbog toga što je arhiva ,,Beogradske ribarske zadruge" uništena u bombardovanjima u Prvom i Drugom svetskom ratu.

Pored autorke dr Dušice Bojić u realizaciji izložbe su učestvovali dizajnerka postavke kustoskinja Izabela Martinov-Tomović, kao tehnička podrška Vladimir Čvorović i Branislav Mrkojević, dok je grafički dizajn realizovao Rastko Šurdić.zložbu prate istoimeni katalog i monografija ,,Dunavski ribari sa Dorćola i porodica Bogdanović", koji će doprineti da prezentovani materijali postanu dostupni istraživačima, ljubiteljima alaskog zanatna, kao i ostalim zainteresovanima.

Izložba je otvorena do 15. marta 2014. godine, a tokom njenog trajanja svake srede od 15 časova autorka izložbe će zainteresovane posetioce stučno voditi kroz postavku.
Izložbu su materijalima iz svojih fondova pomogli Narodni muzej u Beogradu, Muzej nauke i tehnike, Etnografski muzej, Biološki fakultet Univerziteta u Beogradu, nautički klub ,,Radecki", marina ,,Galija" iz Zemuna, Renato Grbović i Duško Grbović.

Izložbu je podržalo Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
Izvor - B92

Izložba ,,Dunavski alasi"

Nakon uvodne reči autorke izložbe dr Dušice Bojić, izložbu će otvoriti gospodin dr Mile Bjelajac, naučni savetnik u Institutu za noviju istoriju Srbije. Posetioci će imati priliku da se upoznaju sa razvojem ribarstva u Beogradu ali i na širem području Dunava kroz više od 200 predmeta, koji obuhvataju arhivsku građu, likovna dela( Đorđe Krstić, Bora Baruh i dr. ), fotografije i alaski pribor( harpuni, udice, čuvarke za ribu, plovila, različite vrste mreža i druga oprema ) korišćene tokom vekova od perioda Neolita do današnjih dana. Postavku ,,Dunavski alasi" čine dve celine.

Prva celina opisuje svakodnevni alaski život na Dunavu kroz raznovrsnu opremu koju su ribari koristili, dok je drugi deo posvećen porodici Bogdanović, njihovom životu na Dorćolu, statusu u društvu i porodičnom negovanju alaske tradicije. Prezentovani materijal predstavlja važan kulturno- istorijski izvor za rekonstrukciju razvoja ribarstva na ovom području ali i svakodnevnog života na Dorćolu, starom delu Beograda od sredine 19. veka do sredine 20. veka. Izložba nastoji da približi život dunavskih alasa, njihova sećanja, verovanja i sujeverja kroz vizuru i život ugledne beogradske alaske porodice Bogdanović, a potom i porodice Ambrozić, koja je za potrebe ove izložbe usupila brojne materijale iz porodične zaostavštine značajne i zbog toga što je arhiva ,,Beogradske ribarske zadruge" uništena u bombardovanjima u Prvom i Drugom svetskom ratu.

Najstariji poznati članovi porodice Bogdanović su braća Aleksa i Vladimir, ugledni članovi ribarskog esnafa svog vremena. Posle njihove smrti posao je nastavio Aleksin sin Dragoljub predsednik ,,Beogradske ribarske zadruge" između dva svetska rata. Dragoljub Bogdanović je pored svoje biološke kćeri Jelene usvojio Ivana Ambrozića, koji je pored Dragoljuba zavoleo život na reci i nastavio alasku tradiciju porodice Bogdanović.

Beograd leži na ušću Save u Dunav, što je vekovima uticalo na razvoj trgovine i ribarstva u njegovom priobalnom delu posebno na Dorćolu. Ipak tek obnovom srpske državnosti početkom 19. veka otpočinje zakonska regulacija ribolova, alaskog esnafskog udruživanja, uvoza i izvoza ribe i ribolovnog pribora ugavnom po ugledu na zakone u Austrougarskoj monarhiji. Iako se alaski esnaf pominje još 1839. godine, beogradski esnaf je zvanično osnovan tek 14. avgusta 1847. godine za vreme kneza Aleksandra Karađorđevića. Prva Uredba o ribarstvu u Srbiji je doneta 1859. godine i propisivala je visinu članarine za ribarenje i visinu zakupa voda- arendu. Konačno jula 1898. godine obnarodovan je i prvi Zakon o ribolovu u Kraljevini Srbiji. Zahtevnost alaskog zanata dočarava i to što da bi se došlo do ranga majstora, kao i u svakom zanatu trebalo je proći put od šegrta preko kalfe do alasa sa diplomom za koju se polagao alaski ispit koji je između ostalog podrazumevao poznavanje svih vrsta i podvrsta dunavske ribe, vetrova koji duvaju na Dunavu i njihovog perioda u godini i sl. Ostalo je zabeleženo da je i veliki matematematičar i profesor Univerziteta u Beogradu Mihailo Petrović- Alas, veliki ljubitelj reke i ribolova po čemu je i dobio nadimak, položio svoj alaski majstorski ispit pred komisijom u kojoj su bili upravo članovi porodice Bogdanović. O značaju i položaju ribarstva u društvu pred Drugi svetski rat govori i podatak da je princ Đorđe Karađorđević bio pokrovitelj alasa i ,,Beogradskog ribarskog udruženja" o čemu svedoče i diplome dodeljivane prilikom polaganja alaskog ispita. Reka Dunav i Dorćol su tokom XIX i XX veka bili spona različitim etničkim zajednicama i konfesijama tako ovaj stari deo Beograda pored Srba naseljavaju i Jevreji, Jermeni, Cincari, Romi i drugi. Dorćol je deo Beograda pored Dunava, gde su se svakodnevno posle napornog dana na reci okupljali ribari u čuvenim ribarskim kafanama, gde su sklapali dogovore o prodaji ribe i ribljih proizvoda, razmenjivali iskustva, slušali novosti... Beogradski ribari su slavili Sv. Petra i Pavla, a pored svojih verovanja imali i sujeverja, koja su potkrepljivana mitskim stvorenjima rusalkama i drekavcima. Pored autorke dr Dušice Bojić u realizaciji izložbe ,,Dunavski alasi" su učestvovali dizajnerka postavke kustoskinja Izabela Martinov- Tomović, kao tehnička podrška Vladimir Čvorović i Branislav Mrkojević, dok je grafički dizajn realizovao Rastko Šurdić. Izložbu prate istoimeni katalog i monografija ,,Dunavski ribari sa Dorćola i porodica Bogdanović", koji će doprineti da prezentovani materijali postanu dostupni istraživačima, ljubiteljima alaskog zanatna, kao i ostalim zainteresovanima.

Izložbu su materijalima iz svojih fondova pomogli Narodni muzej u Beogradu, Muzej nauke i tehnike, Etnografski muzej, Biološki fakultet Univerziteta u Beogradu, nautički klub ,,Radecki", marina ,,Galija" iz Zemuna, Renato Grbović i Duško Grbović. Izložbu je podržalo Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije. Izložba je otvorena do 15. marta 2014. godine, a tokom njenog trajanja svake srede od 15 časova autorka izložbe će zainteresovane posetioce stučno voditi kroz postavku.

Radno vreme muzeja: Muzej je otvoren svakog dana od 12 do 19 časova, osim ponedeljka. Cena ulaznice je 200 RSD, dok je za đake, studente i penzionere cena 100 RSD.

U danasnje vreme muzej je pravo mesto za alase i njihovu delatnost.

Nenadmašan komentar--možde bude i U srpskoj Atini. To ti što gledaš sada po vodi 4 blage veze nema kako se onda radilo..

Obnevideo sam. Gde je izložba?

Kaze kolega sa drugog foruma, zali boze 200 dinara ulaznicu. Ima svega 15 alata. Vise alata ima u nekom ribljem restoranu.

Poslato sa kornjokomunikatora.

Tekst "Alaski Beograd videlo oko dve hiljade gostiju", objavljen u Politici 14.03.2014.