Jegrička je reka u severnoj Srbiji, u južnom delu Bačke u Autonomnoj Pokrajini Vojvodina. Površina sliva ove reke je oko 144.200 ha, dužina sliva pravca zapad-istok iznosi oko 100 km a širina 14,5 km. Duga je 65 km.


Tok reke

Jegrička predstavlja najveću rečicu na Bačkoj južnoj lesnoj terasi. Nekada najduža autohtona vojvođanska reka, nema klasičan izvor i predstavlja sistem povezanih bara kroz koje voda otiče do svog ušća u reku Tisu. Vodom se snabdeva iz više depresija južno od mesta Despotovo, gde se i nalazi njen prirodni početak.

Kod Despotova spajaju se depresije – krakovi Jegričke i formiraju jedinstveni vodotok koji se na 37. kilometru kod Žablja uliva u Tisu.

Sa početkom u području Pivnica, Silbaša, Paraga, Ratkova i Despotova, reka dalje teče pored Ravnog Sela. Zmajeva i Siriga, uporedo sa Kanalom Dunav—Tisa—Dunav i Malim Bačkim kanalom.

U blizini Temerina Jegrička se deli na dva dela. Jednim delom teče ka severu, protiče pored sela Gospođinci i završava se u močvarama oko Žablja. Drugi deo napaja ribnjak kod Žablja, veličine 0,98 km², teče ka jugoistoku i kod Jurišne Humke se uliva u Tisu.

Poslednjim regulacijama Jegrička je uključena u veliki Hidrosistem DTD, čime je izgubila osobine prirodnog toka, tako da je danas najvećim delom kanalisana, u sklopu pomenutog sistema. Njen donji tok u dužini od oko 15 km danas je ribnjak u kome se nalaze četiri ostrva-grede. Regulacijom su na ovoj rečici izgrađeni sledeći objekti: vodozahvatna ustava Despotovo, prelivni prag kod Zmajeva za regulisanje nivoa vode, ustava Žabalj i crpna stanica na samom ulivu Jegričke u Tisu. Sa ovim objektima vodni režim Jegričke nije prirodan već dirigovan. Upravo je režim voda jedan od najvažnijih činilaca za razvoj živog sveta.

Flora i fauna

Flora i fauna Jegričke je od posebnog značaja prisustvo zaštićenih vrsta, prema Pravilniku o proglašenju i zaštiti strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva.

Od retkih i ugroženih vrsta pored belog lokvanja i barske paprati, ovde se nalaze vodeni orašak i mešinka. Mešinka je po svojoj životnoj formi interesantna insektivorna biljka mesožderka, koja se hrani tako što podvodnim meškovima ,,hvata" sitne vodene organizme. U Jegričkoj su svoje utočište našli i današnji biljni relikti koji po mnogima predstavljaju ostatak flore iz toplih perioda tercijara, kada je na prostorima južne Evrope vladala suptropska klima. Takve su brojne vrste vlažnih i vodenih staništa: vežljika, vodoljub, drezga, krocanj, podvodnica, beli lokvanj, lokvanjić, vodena paprat, vodeni orašak i uvijuša.

Ribe

Jegričke pored domaćih vrsta, zastupljene su i populacije stranog porekla, kao posledica uticaja čoveka.

Fauna riba predstavljena je sa 20 vrsta grupisanih u okviru šest familija. Na osnovu broja predstavnika dominira familija šarana. Unesene ili ribe stranog porekla potiču sa Dalekog istoka (srebrni karaš, beli amur i amurski čebačok) i iz Severne Amerike (američki patuljasti som i sunčica).

Na spisku riba nalazi se više retkih i ugroženih vrsta od kojih su najznačajnije čikov, štuka, smuđ, som i šaran.

Vodozemci i gmizavci

Kao vlažno područje pruža povoljne stanišne uslove za razvoj i život vodozemaca i gmizavaca. Predstavnici vodozemaca su mali vodenjak i osam vrsta žaba, a od gmizavaca prisutna je retka i ugrožena vrsta barske kornjače i dve vrste zmija: belouška i ribarica.

Barske ptice

Jegrička predstavlja jednu od retkih oaza za opstanak barskih ptica. Do sada je registrovano 198 vrsta, a neke od njih su: vodeni bik, patka kašikara, sivi barski detlić, belobrka čigra, patka gluvara i krdža, ćubasti gnjurac, mali vranac, velika bela čaplja, mrka čaplja, veliki trstenjak i brkata senica. Izuzetno je bitno prisustvo globalno ugrožene patke njorke, zatim crnovrati gnjurac i mali gnjurac, siva guska, eja močvarnica, crna čigra, modrovoljka i cvrčić tršćar.

Sisari

Sisari koji nastanjuju obalu Jegričke u velikom broju pripadaju strogo zaštićenim divljim vrstama, ima i onih koji se nalaze na Preliminarnom spisku vrsta za Crvenu knjigu kičmenjaka Srbije, a jedna od njih je vidra. Predstavnici glodara sa obale ove reke su vodena voluharica, poljski miš i poljska voluharica, kao i bizamski pacov. Od predstavnika mesoždera mogu se izdvojiti lasica, kuna belica, jazavac i lisica, a od lovne divljači srna i zec.

Neverovatan video,
Realno bi trebalo da se podeli i u temi "Jegricka Zabalj" , jer je ocigledno tu snimano, samo me zanima da li su pravila o varalicarenju na tom reviru u medjuvremenu promenjena?

Ja sam bio u nedelju sad, kaze covek, NE ,kod nas nije dozvoljena varalica. Nisam se puno raspitivao zasto i od kad...

Ima tome oko 15ak godina,
Postavljao sam gnezda za smudjeve tamo kada je to uvedeno.

Sa punim pravom su to uveli, bilo je puno zloupotrebe kojoj se drugacije nije moglo stati na put, svojim ocima sam se uverio na zalost.