Апсорпција светлости у води има два главна учинка; прво, вода се загрева (тј део светлосне енергије се трансформише у топлоту), а друго са дубином се постепено у води мењају и њене спектралне карактеристике, тако да на већој дубини нестаје спектар сунчеве светлости. Тако се таласна енергија црвене боје више не види када светлост, доспе на дубину мању од 5 метара, а наранџаста боја на дубини до 10 метара од површине. Насупрот томе, жута боја се препознаје чак и до дубине од 30 метара. Боје, кратких таласних дужина, као што су зелена и плава боја, присутне су на највишим дубинама у води, у односу на друге делове спектра, и могу се видети врло јасно и на дубинама већим од 40 метара.